Καρκίνος Παχέος Εντέρου

Διάγνωση, συμπτώματα, επιπλοκές & αντιμετώπιση του καρκίνου παχέος εντέρου

Καρκίνος παχέος εντέρου 

Το παχύ έντερο είναι το τελευταίο τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα που συμβάλλει στην απορρόφηση του νερού και τη μετατροπή του εντερικού περιεχομένου σε κόπρανα. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου πρόκειται για όγκο που αναπτύσσεται σε οποιοδήποτε σημείο του λόγω του ανεξέλεγκτου πολλαπλασιασμού κυττάρων του τοιχώματός του. Είναι πιο συχνός σε ηλικιωμένους και εάν αντιμετωπισθεί άμεσα και σωστά υπάρχει μεγάλο προσδόκιμο ζωής. Τα τελευταία χρόνια οι θεραπείες εξελίσσονται και οι επιζώντες από καρκίνο παχέος εντέρου είναι ήδη πολλοί, μερικοί από τους οποίους ζούνε χωρίς κανένα πρόβλημα.

Επιδημιολογικά στοιχεία

Προδιαθεσικοί παράγοντες ανάπτυξης καρκίνου παχέος εντέρου

Γενετικοί παράγοντες

Περιβαλλοντικοί παράγοντες

Επικοινωνήστε με τον Ιατρό

Με όποιο τρόπο σας εξυπηρετεί

Πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου (πολυπόδων) | Διάγνωση

Είναι νόσος που μπορεί να προληφθεί. O κίνδυνος εμφάνισης του καρκίνου του παχέος εντέρου αυξάνεται σημαντικά μετά την ηλικία των 50 ετών. Συστήνεται λοιπόν από την American Cancer Society σε ηλικία 50 ετών να γίνεται έλεγχος σε όλους.

Υπάρχουν και άλλες διαγνωστικές επιλογές (μη επεμβατικές) που μπορούν να συζητηθούν με τον προσωπικό σας ιατρό. Σε περίπτωση που υπάρχουν συμπτώματα ή γενετικοί παράγοντες ο έλεγχος εξατομικεύεται κατά περίπτωση. Οι εξετάσεις αίματος στον καρκίνο του παχέος εντέρου μπορεί να είναι απολύτως φυσιολογικές και δεν είναι ενδεικτικές. Υπάρχουν ειδικές εξετάσεις καρκινικών δεικτών οι οποίες ερμηνεύονται με προσοχή κυρίως ως προς την παρακολούθηση των ασθενών μετεγχειρητικά.

Η ολική κολονοσκόπηση είναι η ακριβέστερη μέθοδος διάγνωσης με δυνατότητα λήψης βιοψίας και αφαίρεση μικρών αδενωμάτων (πολυπόδων) που μπορεί μετά από χρόνια να εξελιχθούν σε κακοήθεια.

Καρκίνος παχέος εντέρου (πολύποδας) και ύποπτα συμπτώματα

Δυστυχώς σε πρώιμα στάδια μπορεί να είναι ασυμπτωματικός.

Συχνότερη εκδήλωση αποτελεί η παρουσία αίματος στα κόπρανα (μέλαινα κένωση, αιμοχεσία, παρουσία ερυθρού αίματος). Δεν πρέπει αποδίδεται σε αιμορροΐδες που αποτελούν συχνή καλοήθη πάθηση ιδιαίτερα σε ηλικία > 50 ετών. Πρέπει να δοθεί προσοχή στα παρακάτω συμπτώματα:

Επιπλοκές του καρκίνου του παχέος εντέρου

Εάν ο καρκίνος δεν θεραπευθεί άμεσα υπάρχει ο κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών από την εξέλιξη της νόσου. Πολλές φορές ο σκοπός του χειρουργείου δεν είναι η απόλυτη ίαση του αρρώστου, αλλά η αφαίρεση του πάσχοντος τμήματος του εντέρου με σκοπό την αποφυγή μίας επικίνδυνης επιπλοκής.

Οι κύριες επιπλοκές είναι η αιμορραγία, ο ειλεός και η διάτρηση. Σε περίπτωση που ο καρκίνος προχωρήσει, δηλαδή δώσει μεταστάσεις σε λεμφαδένες ή/και αλλού (πιο συχνή η μετάσταση καρκίνου είναι στο συκώτι), μπορούν να προκληθούν διάφορες επιπλοκές ανάλογα με το όργανο που πάσχει.

Η αιμορραγία συνήθως είναι μικρή και περιορίζεται, αλλά μπορεί να είναι και σοβαρή σε τέτοιο βαθμό που να χρειάζεται επείγων χειρουργείο.

Ο ειλεός (αυτό που λέει ο κόσμος έστριψε το έντερο) είναι μία σοβαρή επιπλοκή που απαιτεί άμεσα χειρουργείο. Ο όγκος έχει μεγαλώσει τόσο που κάνει μηχανική απόφραξη και ο χειρουργός θα πρέπει να δώσει τη λύση.

Η διάτρηση του εντέρου οδηγεί σε έξοδο του περιεχομένου του εντέρου εκτός του αυλού και σε περιτονίτιδα, κατάσταση απειλητική για την ζωή του ασθενούς που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα από τον χειρουργό.

Στάδιο της νόσου και θεραπεία

Η χειρουργική θεραπεία είναι η μόνη επιλογή και σε πρώιμα στάδια μπορεί να προσφέρει μέχρι και πλήρη ίαση.

Προεγχειρητικά ο ασθενής θα πρέπει να κάνει μία σειρά από βασικές εξετάσεις που καθορίζονται από τα τρέχοντα επιστημονικά συνέδρια, ώστε το χειρουργείο να είναι κατευθυνόμενο σωστά και να εξατομικεύεται σε κάθε ασθενή. Η συνεργασία χειρουργού, ογκολόγου και γαστρεντερολόγου καθορίζει το θεραπευτικό πλάνο και τη μετεγχειρητική παρακολούθηση. Ο τύπος του χειρουργείου εξαρτάται από τη θέση, το μέγεθος και την επέκταση (τοπική ή συστηματική) της νόσου. Η γενική κατάσταση του ασθενούς και η ηλικία παίζουν επίσης βασικό ρόλο. 


Η εκτομή αφορά συγκεκριμένο τμήμα του παχέος εντέρου όπου βρίσκεται ο όγκος μαζί με τους σύστοιχους λεμφαδένες.  Η εκτομή διενεργείται με την ανοιχτή μέθοδο και σε επιλεγμένες περιπτώσεις λαπαροσκοπικά με πολλά πλεονεκτήματα.

Πότε χρειάζεται συμπληρωματική χημειοθεραπεία & προσδόκιμο ζωής

Ο βασικός στόχος του χειρουργού είναι η πλήρης αφαίρεση όλων των καρκινικών κυττάρων που υπάρχουν στο σώμα. Πολλές φορές αυτό δεν είναι εφικτό και ανάλογα με το στάδιο και το πόρισμα της ιστολογικής εξέτασης συστήνεται συμπληρωματική χημειοθεραπεία που στοχεύει στην καταστροφή των κυττάρων που έχουν απομείνει μέσα στον οργανισμό. Υπεύθυνη είναι μια ογκολογική ομάδα που αναλαμβάνει τον ασθενή σε επαφή πάντα με τον θεράποντα Χειρουργό.

Η χειρουργική εκτομή της κακοήθειας του παχέος εντέρου με επαρκή λεμφαδενικό καθαρισμό σε αρχικά στάδια προσφέρει έως και πλήρη ίαση στον ασθενή.

Πρωκτολογία | Παθήσεις Πρωκτού

Γενική Χειρουργική