Τα κονδυλώματα είναι μικρά εξογκώματα και αποτελούν το συχνότερο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα (ΣΜΝ). Πρόκειται για λοίμωξη που οφείλεται στην μετάδοση του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (Ηuman Papilloma Virus – HPV) και προσβάλλουν εξίσου άνδρες και γυναίκες που έχουν ενεργό σεξουαλική ζωή.
Τα στελέχη του ιού που έχουν απομονωθεί είναι πάνω των 120 και σε αυτά προστίθενται συνεχώς και άλλα. Τα κονδυλώματα μπορούν να μολύνουν την επιδερμίδα και τους βλεννογόνους και δεδομένου του τρόπου μετάδοσης οι συχνότερες θέσεις που εντοπίζονται είναι το πέος, η ουρήθρα το αιδοίο, ο κόλπος, ο τράχηλος της μήτρας, ο πρωκτός, το εφήβαιο, το όσχεο, οι μηροβουβωνικές πτυχές και σπανιότερα το στόμα και ο φάρυγγας.
Τα κονδυλώματα μεταδίδονται όταν η περιοχή του δέρματος ενός ατόμου που πάσχει από τον ιό HPV έρθει σε άμεση επαφή ή τριβή με το δέρμα ενός υγειούς ατόμου.
Η πιο συνήθης αιτία μετάδοσης είναι η σεξουαλική επαφή και το στοματικό σεξ χωρίς να σημαίνει πως είναι απαραιτήτως ο μοναδικός λόγος.
Η χρήση προφυλακτικού κατά τη σεξουαλική επαφή δεν προφυλάσσει πλήρως, όπως συμβαίνει με τα άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, αφού η λοίμωξη από τον ιό HPV μπορεί να γίνει απλά και μόνο με την επαφή από εκτεθειμένα μέρη του σώματος και στους βλεννογόνους τόσο της γυναίκας όσο και του άντρα.
Οι δερματικές βλάβες αν και δεν είναι πάντα ορατές με γυμνό μάτι, ο ιός μπορεί να μεταδίδεται. Το άτομο που θα εκτεθεί στον ιό αν το ανοσοποιητικό του είναι σε καλή κατάσταση μπορεί να τον καταπολεμήσει και να μην εμφανίσει τα συμπτώματα και τα στίγματα της λοίμωξης HPV. Επίσης το άτομο που θα εκτεθεί στο ιό μπορεί να μην εκδηλώσει ποτέ ή να εμφανίσει βλάβες μετά από αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.
Οι βλάβες που προκαλούν τα δερματικά κονδυλώματα, χωρίζονται σε τρεις βασικές καταστάσεις:
Συνήθως τα εξωτερικά κονδυλώματα δεν προκαλούν συμπτώματα και εμφανίζονται ως στρογγυλά ογκίδια στην πρωκτογεννητική περιοχή αλλά και στη στοματική κοιλότητα.
Σε αρχικά στάδια παραμένουν επίπεδα αλλά μετατρέπονται σε οξυτενή κονδυλώματα, δηλαδή παρουσιάζουν απολήξεις στη μορφή τους και μεγαλώνουν σε όγκο.
Σε σπάνιες περιπτώσεις η εμφάνιση κονδυλωμάτων, ή η καθυστέρηση στην έναρξη θεραπείας, συνοδεύεται από τα παρακάτω συμπτώματα:
Κάθε ψηλαφητό μόρφωμα / ογκίδιο κάθε ύποπτης περιοχής θα πρέπει να ελέγχεται επισκοπικά από τον εξειδικευμένο για την πάθηση ιατρό.
Αν και κάθε ύποπτη βλάβη δεν είναι αναγκαστικά κονδύλωμα, η εικόνα τους είναι χαρακτηριστική και εύκολα αναγνωρίσιμη από τον ειδικό. Σε περίπτωση που οι βλάβες βρίσκονται στο δέρμα του πρωκτού (κονδυλώματα πρωκτού) οι ασθενείς θα πρέπει να εξετάζονται και στον πρωκτικό σωλήνα ενδοσκοπικά.
Η αντιμετώπιση των κονδυλωμάτων θα πρέπει να γίνεται όσο πιο σύντομα από την στιγμή της διάγνωσης και αναγνώρισης των βλαβών της επιδερμίδας και των βλεννογόνων, προτού αυτές πολλαπλασιαστούν ή μεγαλώσουν σε μέγεθος.
Ανάλογα με την εντόπισή τους γίνεται και η αντίστοιχη θεραπεία. Σκοπός αυτής είναι η πλήρης καταστροφή όλων των βλαβών, καθώς ο κίνδυνος υποτροπής μειώνεται όταν η αφαίρεση των κονδυλωμάτων γίνεται ριζικά. Οι μορφές ενέργειας που χρησιμοποιούνται πρέπει να είναι στοχευμένες, ώστε να αποστειρώνουν την περιοχή και παράλληλα να μην προκαλούν βλάβη στον παρακείμενο υγιή ιστό.
H πλέον σύγχρονη θεραπεία είναι η εξάχνωση των κονδυλωμάτων με laser διοξειδίου του άνθρακα ευθείας δέσμη φωτός (laser CO²) ή με σύγχρονα laser εύκαμπτων ινών πλαγίας αποδέσμευσης ενέργειας.
Η θεραπεία συνήθως διενεργείται στο χώρο του ιατρείου σε μια μόνο επίσκεψη. Η εξάχνωση – καταστροφή των βλαβών είναι άμεση και αναίμακτη και για μικρές βλάβες δεν χρειάζεται τοπική αναισθησία, καθώς η θεραπεία είναι ανώδυνη. Για μεγαλύτερες βλάβες μπορεί να χρειαστεί εφαρμογή τοπικής αναισθητικής κρέμας ή ενέσιμου διαλύματος.
Μόνο εκτεταμένες βλάβες εντός του πρωκτικού σωλήνα χρήζουν χειρουργείου και ενδοσκοπικής αντιμετώπισης με laser από τον εξειδικευμένο χειρουργό. Η νοσηλεία συνήθως είναι για λίγες ώρες και το αισθητικό αποτέλεσμα είναι άριστο, καθώς η καταστροφή αφορά μόνο τον παθολογικό ιστό σε επίπεδο χιλιοστών. Ο ασθενής επιστρέφει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες και μπορεί την επομένη κιόλας ημέρα να κάνει μπάνιο.
Είναι σημαντικό στο θεραπευτικό πλάνο να στέλνονται πάντα βιοψίες από τις ύποπτες περιοχές και να διενεργείται μοριακός έλεγχος (PCR) για ταυτοποίηση των υποτύπων των κονδυλωμάτων.
Ο πλήρης μοριακός έλεγχος ανιχνεύει και ταυτοποιεί τους εξής υποτύπους του ιού HPV: 6, 11, 16, 18, 26, 31, 33, 34, 35, 39, 40, 42, 43, 44, 45, 51, 52, 53, 54, 56, 58, 59, 61, 62, 64, 66, 67, 68, 69, 70, 71, 72, 73, 74, 81, 82, 83, 84, 85, 86, 87, 89, 97, 101, 102, 103, 106, 150 και 151. Τα στελέχη υψηλού κινδύνου του ιού HPV μπορούν να προκαλέσουν, αν μείνουν χωρίς θεραπεία, με την πάροδο του χρόνου δυσπλαστικές βλάβες και τελικά καρκίνο της προσβεβλημένης περιοχής.
Μετά την θεραπεία ο ασθενής θα πρέπει να ενημερώνεται σωστά και να παρακολουθείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα για περίπου ένα χρόνο για την πιθανότητα υποτροπής. Σε περιπτώσεις επανεμφάνισης των κονδυλωμάτων του πρωκτού θα πρέπει να διενεργείται εκ νέου σωστή θεραπεία μέχρι την πλήρη εκρίζωση του ιού.
Τα τελευταία χρόνια έχει διαπιστωθεί πως ο ασφαλέστερος τρόπος πρόληψης της μετάδοσης από τον ιό HPV είναι η χορήγηση του εμβολίου (Εννιαδύναμο – 9 στελέχη του ιού) τόσο σε άντρες όσο και σε γυναίκες. Πρόκειται για ασφαλές εμβόλιο που πρέπει ιδανικά να γίνει πριν από την έναρξη των σεξουαλικών επαφών στην ηλικία 11-12 ετών.
Το εμβόλιο έχει προστεθεί στο πρόγραμμα του Εθνικού εμβολιασμού, δηλαδή συνταγογραφείται. Μεταξύ 13 – 26 ετών το εμβόλιο διενεργείται σε 3 δόσεις και μπορεί να συνταγογραφηθεί σε αυτές τις ομάδες υψηλού κινδύνου:
Στο ερώτημα αν κάποιος που έχει εκτεθεί στον ιό έχει νόημα να κάνει το εμβόλιο χρειάζονται περισσότερες μελέτες για μία ξεκάθαρη απάντηση. Εξαρτάται από το στέλεχος το οποίο έχει εκτεθεί το άτομο και αν αυτό συμπεριλαμβάνεται στο εμβόλιο. Το σίγουρο είναι πως το άτομο που έχει εκτεθεί στον ιό φέρει αντισώματα που μπορεί να αδρανοποιήσουν την απάντηση του οργανισμού στον εμβολιασμό είτε μερικώς είτε και πλήρως.
Η πρωτογενής πρόληψη, δηλαδή η αποφυγή της έκθεσης στον ιό είναι το σημαντικότερο μέτρο. Συστήνονται λοιπόν η μη συχνή εναλλαγή συντρόφων, καθώς έτσι αυξάνεται η πιθανότητα λοίμωξης από τον ιό HPV (υπολογίζεται πως το 30 – 40% των νέων είναι φορείς).
Η δευτερογενής πρόληψη είναι η λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων, όπου μετά από έκθεση στον ιό μπορούν να μειώσουν την πιθανότητα μόλυνσης από αυτόν και εμφάνισης συμπτωμάτων. Τέτοια μέτρα είναι η χρήση σαπουνιού ή ήπιων αντισηπτικών για το πλύσιμο των χεριών, που σε πολλές περιπτώσεις είναι σε θέση να σκοτώσει τον ιό. Επίσης η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και η διακοπή του καπνίσματος φαίνεται να δρουν υποβοηθητικά.
Στα πλαίσια του ετήσιου τσεκάπ επίσης συστήνεται ένας δερματολογικός έλεγχος εφόσον υπάρχει υποψία μόλυνσης αλλά και να συμπεριλαμβάνεται HPV PCR Τεστ επικουρικά με το Τεστ ΠΑΠ.
Οι κριτικές των Ιατρείων μας στο
5/5 από 247 κριτικές.
5/5 από 36 κριτικές.
5/5 από 8 κριτικές.
5/5 από 54 κριτικές.
9.9 από 122 κριτικές.
Ο Ιατρός είναι συμβεβλημένος με τον ΕΟΠΥΥ για ηλεκτρονική συνταγογράφηση και δέχεται επισκέψεις όλων των ιδιωτικών ασφαλειών.
Είναι επίσημος συνεργάτης των ασφαλιστικών ομίλων ΒΙΟΙΑΤΡΙΚΗ, ΑFFIDEA, HEALTHNET, MEDISYSTEM – INTERAMERICAN.
Οι Ιδιωτικές Κλινικές με τις οποίες συνεργάζεται έχουν σύμβαση με όλες τις ιδιωτικές ασφάλειες, καθώς και οικονομικά πακέτα για τους ασθενείς που είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ.
